Vertaald exemplaar van Welcome To 2030 - I Own Nothing Have No Privacy And Life Has Never Been Better

 

Dit is een vertaalde versie van artikel van het Wereld Economisch Forum (WEF), waar zoveel om te doen is als visie op de toekomst. Deze versie is gevonden op Forbes als vooraankondiging van de WEF agenda in 2016.

(Ik heb het oorspronkelijke artikel laten vertalen. Het origineel is te vinden in de link onderaan - Benno Pieters).

[Tussen de vierkante haken, de technologie die dit mogelijk maakt]

Welkom in het jaar 2030. Welkom in mijn stad - of moet ik zeggen, 'onze stad'. Ik bezit niets. Ik heb geen auto. Ik heb geen huis. Ik heb geen apparaten of kleding.

[De stad is een Smart City waarbij alles met elkaar communiceert en bestuurd wordt door een AI. Het is een concept waar al 20 jaar aan gewerkt wordt. Mensen zullen er een zeer comfortable leven in hebben, is het idee.]

Het lijkt misschien vreemd voor u, maar het is volkomen logisch voor ons in deze stad. Alles wat je als een product beschouwde, is nu een dienst geworden. We hebben toegang tot vervoer, accommodatie, voedsel en alle dingen die we in ons dagelijks leven nodig hebben. Een voor een werden al deze dingen gratis, dus het was voor ons niet logisch om veel te bezitten.

[Alles wat digitaal kan worden, wordt steeds goedkoper. We gaan dit in de komende jaren steeds meer merken.]

De eerste communicatie werd gedigitaliseerd en gratis voor iedereen. Toen schone energie gratis werd, begonnen de dingen snel te gaan. Transport daalde drastisch in prijs. Het had voor ons geen zin meer om auto's te bezitten, omdat we binnen enkele minuten een voertuig zonder bestuurder of een vliegende auto konden noemen voor langere ritten. We begonnen onszelf op een veel meer georganiseerde en gecoördineerde manier te vervoeren toen het openbaar vervoer gemakkelijker, sneller en handiger werd dan de auto. Nu kan ik bijna niet geloven dat we congestie en files accepteerden, om nog maar te zwijgen van de luchtvervuiling door verbrandingsmotoren. Wat dachten we?

[Whatsapp, Telegram, Signal, alle social media bieden gratis communicate, al dan niet in ruil voor je privacy. Je persoonlijke gegevens worden gebruikt als valuta. Het wordt doorverkocht aan partijen die grote bestanden willen hebben.

Tesla heeft al aangekondigd dat wanneer auto’s autonoom kunnen rijden (robo-taxi) ze hun Tesla’s niet meer willen verkopen. Ze willen de auto’s inzetten als robo-taxibedrijf. Huidige eigenaren kunnen dat ook gaan doen. Het kan ook zijn dat ze de auto’s terug gaan kopen en dat je ze vervolgens kunt huren. Vliegende auto's zijn er al en er wordt geexperimenteerd met autonome drones.]

In onze stad betalen we geen huur, omdat iemand anders onze vrije ruimte gebruikt wanneer we die niet nodig hebben. Mijn woonkamer wordt gebruikt voor zakelijke bijeenkomsten als ik er niet ben.

[Een soort Airbnb. Je geeft aan wanneer je er niet bent en dan kan een ander jouw ruimte gebruiken. Er is ook een versie waarbij je niet weet waar je zult slapen. Je krijgt dan via jouw app een adres en daar breng je de nacht door. Maar het vastgoed is van de stad of een stadsinstantie die het beheert].

Af en toe kies ik ervoor om zelf te koken. Het is eenvoudig - de benodigde keukenapparatuur wordt binnen enkele minuten bij mij thuis bezorgd. Sinds het vervoer gratis werd, stopten we met al die dingen in ons huis te proppen. Waarom een ​​pastamachine en een flensjes-pan in onze kasten proppen? We kunnen ze gewoon bestellen als we ze nodig hebben.

[Vanuit een Centraal gecoördineerd magazijn wordt door een AI met drones de verzoeken ingewilligd. Waarschijnlijk rekening houdend met het gewicht, leeftijd en gezondheidstoestand van het individu (zie later)]

Dit maakte ook de doorbraak van de circulaire-economie makkelijker. Wanneer producten worden omgezet in diensten, heeft niemand interesse in dingen met een korte levensduur. Alles is ontworpen voor duurzaamheid, herstelbaarheid en recyclebaarheid. De materialen stromen sneller in onze economie en kunnen vrij gemakkelijk worden omgezet in nieuwe producten. Milieuproblemen lijken ver weg, omdat we alleen schone energie en schone productiemethoden gebruiken. De lucht is schoon, het water is schoon en niemand zou de beschermde natuurgebieden durven aanraken omdat ze zo waardevol zijn voor ons welzijn. In de steden hebben we veel groen en overal planten en bomen. Ik begrijp nog steeds niet waarom we in het verleden alle vrije plekken in de stad met beton vulden.

[Er is niets verkeerd met een circulaire-economie. Alleen niet alles hoeft een lange levensduur te hebben, als het maar goed gerecycled kan worden. Zich snel ontwikkelende technologieën zullen hiermee in de kiem gesmoord worden. Denk maar een de smartphone die iedere 2-3 jaar ververst is geworden. In deze gedachte zouden we nog werken met de Nokia 3310 (een heel degelijk toestel)]

Boodschappen doen? Ik kan me niet echt herinneren wat dat is. Voor de meesten van ons is het veranderd in het kiezen van dingen om te gebruiken. Soms vind ik dit leuk, en soms wil ik gewoon dat het algoritme het voor mij doet. Het kent mijn smaak beter dan ik inmiddels.

[Geen mode in kleding meer? De AI bepaalt wat je nodig heb en wat je voorkeuren zijn. Het kan dan 3D gedrukt worden. De AI bepaalt ook nog wanneer het tijd is om iets nieuws te krijgen. Zullen vrouwen nog vrouwelijk kunnen zijn? En mannen stoer?]

Toen AI en robots zoveel van ons werk overnamen, hadden we ineens tijd om goed te eten, goed te slapen en tijd door te brengen met andere mensen. Het begrip spits heeft geen zin meer, aangezien het werk dat we doen op elk moment kan worden gedaan. Ik weet niet zo goed of ik het nog werk zou noemen. Het is meer denktijd, scheppingstijd en ontwikkeltijd.

[Dit gaat zeker gebeuren. In dit scenario is geen UBI nodig, iedereen krijgt gewoon wat er nodig is. Het mooie is dat diegene die met de vrije tijd om kunnen gaan veel meer zichzelf kunnen zijn. Helaas zijn er massa’s mensen die dat niet kunnen. Een herprogrammering programma is wel nodig om de mensen niet in depressie te laten gaan]

Een tijdlang was alles omgetoverd tot entertainment en wilden mensen zich niet met lastige zaken bemoeien. Pas op het laatste moment ontdekten we hoe we al deze nieuwe technologieën voor betere doeleinden konden gebruiken dan alleen maar tijd doden.

[Zie het vorige commentaar]

Mijn grootste zorg zijn alle mensen die niet in onze stad wonen. Die zijn we onderweg kwijtgeraakt. Degenen die besloten dat het te veel werd, al deze technologie. Degenen die zich verouderd en nutteloos voelden toen robots en AI grote delen van ons werk overnamen. Degenen die boos werden op het politieke systeem en zich ertegen keerden. Ze leiden een ander soort leven buiten de stad. Sommigen hebben kleine zelfvoorzienende gemeenschappen gevormd. Anderen verbleven gewoon in de lege en verlaten huizen in kleine 19e-eeuwse dorpjes.

[Haha, die zelfvoorzienende gemeenschappen zijn de libertariërs. (zie op een later tijdstip mijn volgende artikel) De anderen zijn de FvD’ers]

Af en toe erger ik me aan het feit dat ik geen echte privacy heb. Ik kan nergens heen en niet ingeschreven staan. Ik weet dat ergens alles wat ik doe, denk en droom, wordt vastgelegd. Ik hoop alleen dat niemand het tegen mij zal gebruiken.

[De technologie hier is de Neuralink technologie waar Elon Musk nu mee bezig is. Daarnaast zijn er wereldwijd tientallen bedrijven bezig met Mens-machine interfaces, variërend van RFID chips (old school) tot draden in je hersenen en chips in je ogen. Alle gedachten worden vastgelegd en geïnterpreteerd.  Leren doe je door het geheugen van een ander te downloaden. 

Ook een ontwikkeling zal zijn nanobots die je hele lichaam reguleren en daar continu over rapporteren. The Internet of Things (IOT) maakt dit mogelijk samen met 5G en straks 6G]

Al met al is het een goed leven. Veel beter dan het pad dat we bewandelden, waar het zo duidelijk werd dat we niet verder konden met hetzelfde groeimodel. We hadden al deze vreselijke dingen: levensstijlziekten, klimaatverandering, de vluchtelingencrisis, aantasting van het milieu, volledig overvolle steden, watervervuiling, luchtvervuiling, sociale onrust en werkloosheid. We verloren veel te veel mensen voordat we ons realiseerden dat we dingen anders konden doen.

[Jaaaaaaa! Fijn! En heel goed leven als schaap en als slaaf van de Smart City]

Deze blog is geschreven voorafgaand aan deWorld Economic Forum jaarlijkse bijeenkomst van hetvan de Global Future Councils.

Ida Auken is een Young Global Leader en lid van de Global Future Council on Cities and Urbanization van het World Economic Forum,

KLIK hier voor het oorspronkelijke FORBES artikel